'Ik heb een sterk gevoel voor rechtvaardigheid'
Het zijn drukke tijden bij de VVCS (Vereniging van Contractspelers, red.). De coronacrisis raakt ook de voetbalsport in het hart. Voormalig prof Evgeniy Levchenko is nu een klein jaar voorzitter van de belangenorganisatie en beleeft zo dus een pittige, maar zeker uitdagende vuurdoop. Levchenko: ‘Contracten uitleggen aan spelers, onderhandelen over een akkoord met betrekking tot salarissen en intensief contact met de KNVB. Het is zeker een snelcursus crisismanagement. Maar los van de vervelende oorzaak, corona, leer je er wel veel van.’
Op het grote en fraaie kantoor in Hoofddorp, wat gedeeld wordt met FIFPro, is deze woensdagmorgen weinig te merken van de hectiek in de voetbalwereld. Het lijkt zelfs een oase van rust. Het advies werk zo veel mogelijk thuis wordt hier dus keurig opgevolgd. De telefoon van Levchenko rinkelt de laatste weken onophoudelijk. Als voorzitter is het contact met de aanvoerders van alle betaalde voetbalorganisaties intensieve dan ooit. ‘In mijn tijd als speler had ik al een groot gevoel voor rechtvaardigheid. Bij veel clubs waar ik voor speelde, zat ik ook in de spelersraad. Een voetbalcarrière duurt relatief kort en in die periode moet je voor jezelf de juiste beslissingen zien te nemen. Ik zeg het niet graag, maar in het begin van mijn carrière had ik een zaakwaarnemer die niet capabel was. Mijn belangen werden niet op waarde geschat. Later nam ik ook zitting in de Centrale Spelersraad. Daarin zitten een aantal mondige jongens zoals: Jordans Peters, Bram van Polen, Willem Jansen, Niek Vossebelt en Marco Bizot. Op het moment dat mijn voorganger (Danny Hesp, red.) wilde stoppen, werd ik als kandidaat voorzitter VVCS naar voren geschoven.’
Levchenko ruim 42 jaar geleden geboren, in de Oblast Donetsk, dat destijds onderdeel was van de Sovjet-Unie en nu in het huidige Oekraïne ligt, verhuisde in 1996 naar Nederland om te gaan spelen voor Vitesse. Het bleek een match. Hij leerde de taal vloeiend spreken en besloot zich zelfs te naturaliseren tot Nederlander. Thans woont Levchenko met partner Victoria Koblenko in Amsterdam. Samen hebben ze een zoontje, Kiy, van drie jaar.
Met het uitbreken van de coronacrisis en daarmee het voortijdig beëindigen van de competities in het betaalde voetbal stonden Levchenko en zijn collega’s van de VVCS voor een flinke krachtproef. ‘In Nederland hebben we in vergelijking met heel veel ander landen een uitstekende cao. In tijden van een crisis komen natuurlijk wel de salarissen onder druk te staan. Na lang onderhandelen hebben we daarover met de clubs een akkoord bereikt over een collectieve verlaging. Een hele andere situatie dan bijvoorbeeld in Spanje waar de clubs individueel beslissen. Voor spelers die bruto meer dan 500.000 euro per jaar verdienen is de salarisverlaging 20 procent en zo gaat dat volgens een staffel telkens naar beneden. Zolang de NOW-regeling van toepassing is, zal er geen reductie plaatsvinden op (het deel van) de salarissen tot ruim 114.464,16 euro. Het gaat hierbij wel om een advies wat wij richting de spelers geven. We kunnen ze niet dwingen om dit percentage daadwerkelijk in te leveren.’
Competitie
De bal in de Bundesliga gaat weer rollen en ook in een aantal andere Europese landen worden de plannen steeds concreter om de competities in de hoogste afdeling binnenkort te hervatten. Dus is de vraag of Nederland niet te vroeg besloten heeft om een streep door het seizoen te zetten weer actueel. ‘Een aantal weken geleden schreeuwde iedereen natuurlijk om een snelle beslissing en die is toen genomen. Zelf had ik liever gezien dat we tot het laatste moment hadden gewacht en dat de competitie, mits verantwoord, zou worden uitgespeeld. Met FC Utrecht, De Graafschap, Cambuur en AZ zijn er toch een aantal clubs flink gedupeerd. Ik kijk zeker wel met enige jaloezie naar Duitsland. In Nederland is de kracht van een organisatie als het RIVM veel sterker.’
Het volledige artikel is binnenkort te lezen in de volgende uitgifte van 433 Magazine.
