De oude garde van Foreholte
Het is deze donderdagavond rond de klok van 20.00 uur als alle genodigden langzaam de kantine binnendruppelen van Foreholte, een club die qua aantal leden tot de grootste in de regio behoort. En ja, daar past natuurlijk ook een evenredig aantal bij voor het rondetafelgesprek met de oude garde.
In totaal een heel elftal + 1 reserve wil deze avond niet aan zich voorbij laten gaan. Het zijn Martin de Groot, Robbie van Tol, Peter Zandbergen, Fred Arroyo, Pascal Roffelsen, Kees Zwetsloot, Piet Ruigrok, Max Bleijswijk, Loek van Kesteren, Joost Deutekom, Ton Arroyo en Theo van Kampen. ‘Jij was zeker de schoffelaar van het team?’, zo denkt uitgever Marnix Bakker van 433 Magazine direct de voetballer van vroeger te herkennen in Pascal Roffelsen. Het wordt zeker niet ontkend. De toon voor een avond waarop heel veel gelachten wordt, is direct gezet.
Martin de Groot mag het spits afbijten tijdens een lange ronde, want 433 Magazine wil natuurlijk van iedereen zijn persoonlijke verhaal horen. De Groot is als trainer alles behalve een passant. Vanaf het begin jaren’90 stond hij liefst zeven jaar aan het roer van het vlaggenschip van Foreholte. Veel van de aanwezige clubmannen deden dat onder zijn leiding. Succesvol was De Groot (71) zeker. Binnen twee jaar leidde hij de Voorhouters van de vierde- naar de tweede klasse. Vooral de tweede promotie was bijzonder en iets waar ze bij de FC Lisse (zondag) weer spontaan buikpijn van krijgen. De bollenbuur leek op weg naar het kampioenschap, maar verspeelde alsnog een enorme voorsprong op Foreholte. Zijn afscheidscadeau weet De Groot nog al te goed. ‘Mijn huis werd geschilderd door sponsor en voorzitter Van Kesteren.’
Prestaties
Ondertussen zijn de mannen al aardig op stoom. Trainer Henk Swaak komt ter sprake. De meningen over hem zijn sterk verdeeld. ‘Hij was een goede trainer, maar wilde te snel vernieuwen. Daar was Foreholte op dat moment nog niet aan toe’, aldus Ruigrok. ‘Onder Mart zat ik vaak op de bank. De meest beroerde trainer die ik ooit heb gehad (met een knipoog). Maar ik was penningmeester, dus dat kon ik zo compenseren (haha).’Als Swaak een pestbui had, liet hij ons eindeloos lopen’, zegt een ander. Pascal Roffelsen, met 52 jaar de jongste in het bonte gezelschap, heeft ook een flinke staat van dienst in het vlaggenschip. Hij speelde rechtsback, mandekker, voorstopper en ja het dragen van de aanvoerdersband deed hij in de liefst 21 jaar! als selectiespeler ook. Vijf keer promoveerde Roffelsen met Foreholte, maar op één duel na was dat altijd vanaf de zijlijn. Hij heeft wel een verklaring voor deze bijzondere statistieken. ‘Veel ploeggenoten durfden niemand te pakken in de wedstrijd ervoor uit angst voor een kaart. Ik wel.’ En ja, ook een paar keer waren zware blessures spelbreker. Zo brak Roffelsen een keer zijn been. Fysiotherapeut Frans Overdevest dacht mij met een beetje masseren wel te kunnen klaarstomen, maar ik kwam terug met krukken.’ Ook het verrichten van vrijwilligerswerk zat er bij hem al snel in. ‘Als kleine jongen stond ik hier al achter de bar bij het snoep.’ Thans is Roffelsen lid van de technische commissie.
Het volledige artikel is te lezen in de decemberuitgave die binnenkort wordt bezprgd op alle bekende verspreidingspunten. Mis het blad niet!
