Sporting Martinus supporter Edwin Celie
Het zijn sportief geweldige tijden voor de supporters van Sporting Martinus. Via de nacompetitie werd op het complex van SV Hillegom ten koste van Assendelft dit jaar opnieuw promotie afgedwongen. De Amstelveners spelen zo voor het eerst in de lange clubhistorie in de eerste klasse. Het prestige duel tegen de buren van Roda’23, een echte publiekstrekker, ontbreekt zo dit seizoen op de kalender, maar daar is voor Sporting Martinus veel moois voor in de plaats gekomen.
Voormalig doelman Edwin Celie is één van de fans die vrijwel geen wedstrijd mist. Dat er dit seizoen extra kilometers gemaakt moeten worden, vindt hij geen probleem. Met zijn vaste voetbalvriend en oud buurjongen Harry Leliveld maakt Edwin van iedere uitwedstrijd een gezellig dagje.
De achternaam Celie is er binnen Sporting Martinus één die nauw verweven is met de club. Als vierjarig jongetje kwam Edwin al bij de club, waar hij de liefde voor het keepen ontdekte. Dat deed hij tot zijn 36e en vervolgens werd hij fan van het vlaggenschip waarvoor hij zelf ook sporadisch het doel verdedigde. Een trouwe supporter was zeker ook zijn vader met wie hij tot zijn laatste periode van zijn leven bleef komen. ‘Hij was meer dan 50 jaar lid van de club’, vertelt Edwin. Sporting Martinus was vele jaren een vertrouwd gezicht in de vierde en derde klasse. Dat is nu heel anders. Onder trainer Tom Verhoek beleefden de roodgelen mooie jaren met als bekroning promotie naar de tweede klasse. En nee, deze prestaties worden zeker niet behaald door een waslijst van spelers aan te trekken. ‘Wij zijn op dit niveau nog één van de weinigen clubs die niets betalen. We raken zo helaas ook weleens jongens kwijt aan teams uit de regio. Jammer, maar zeker van jonge spelers kan ik het wel begrijpen dat ze elders gaan spelen om iets bij te verdienen.’
Eigen jeugd
Zo hoog mogelijk spelen of een herkenbaar eerste elftal met zoveel mogelijk zelf opgeleide spelers? Het is voor menig supporter vaak een lastig dilemma. Edwin ziet het liefst toch ‘eigen’ jongens in het elftal. En ook op het niveau van de eerste klasse kan dat zeker. Een mooi voorbeeld is spits Sem Verbruggen. ‘Hij heeft een mooie ontwikkeling doorgemaakt en werkt zich daarnaast ook altijd een slag in de rondte.’ Ook Bo de Bruijn is een speler die Edwin kan bekoren. ‘Hij heeft een kruisbandblessure opgelopen, dus we zullen hem voorlopig moeten missen. Dat is wel een aderlating voor ons.’ Daarnaast is Edwin blij dat Tiago Conceicao dos Santos, na een uitstapje van één seizoen bij het Amsterdamse ZSGOWMS, weer terug is op de club. Ook hebben er enkele jonge spelers van AFC gekozen voor een avontuur bij de nieuwe eersteklasser. Of Sporting Martinus iets te zoeken heeft op dit niveau? ‘Het lijkt er wel op, maar het is nog erg vroeg om onze kansen in te schatten. Daarvoor moet je eigenlijk eerst iedere tegenstander een keer gehad hebben. Een aantal clubs kennen we, mede omdat het zaterdagverenigingen zijn, helemaal niet.’
Eén ding is zeker, ook dit seizoen zal Edwin in het gezelschap van Harry het liefst geen duel missen. ‘Als ik het een keer niet kan zien, baal ik echt.’
Dit artikel publiceren we ook in de eerste editie van 433 Magazine in 2025.
