De carrière van Thijs Sluijter
De voetbalvolgers van dertig jaar en ouder kennen Thijs Sluijter als voetballer vooral uit zijn periode bij SC Heracles Almelo. Van 2001 tot 2006 kwam Sluijter vijf seizoenen uit voor de club met wie de buitenspeler in 2005 als kampioen promoveerde naar de Eredivisie. In Nederland kwam Sluijter verder uit voor SC Heerenveen, FC Volendam en Almere City. Buitenlandse ervaring deed hij op bij Litex Lovetc (Bulgarije), het Slowaakse AS Trenčín en Nea Salamina (Cyprus). In totaal speelde Sluijter een kleine driehonderd duels in het betaalde voetbal. Ook daarna bleef het voetbal trekken. Sinds 2004 is Sluijter (43) trainer in het amateurvoetbal, thans bij de Amsterdamse volksclub SDZ. Komend seizoen maakt hij bij SV Hillegom kennis met voetbal in de Duin en Bollenstreek. Naast het voetbal brengt Sluijter werknemers en werkgever in de bouwsector bij elkaar via zijn eigen bedrijf Bouwrecruiters.
Van speler naar trainer
Over zijn mooiste periode als voetballer hoeft Sluijter niet lang na te denken. Dat was zonder meer bij SC Heracles. Het kampioenschap in de eerste divisie dat Almeloërs recent behaalde, riep zeker mooie herinneringen op aan 2005. Zijn contact met de club is nog altijd warm. Zelf speelde Sluijter bij Heracles met Gertjan Verbeek en Peter Bosz onder trainers van naam. Dat Sluijter ooit zelf in deze functie langs de lijn zou staan, begon pas echt te leven in zijn nadagen als voetballer. ‘Van Edward Sturing kreeg ik bij FC Volendam alle medewerking om mijn TC1-diploma te halen. Dat ik daar soms op de woensdag een training voor zou missen, was geen probleem. Daar heb ik wel heel veel geluk mee gehad. In mijn laatste jaar bij Almere City betrok Dick de Boer mij ook steeds meer op tactisch gebied bij het spel. Ik merkte dat ik het ook hartstikke leuk vind om op deze maner met voetbal bezig te zijn.’
In de jeugdopleiding van een betaald voetbalclub terecht komen en vervolgens hopen dat je iedere jaar weer verder mag en uiteindelijk doorstroomt naar de hoofmacht of bij een andere club terecht komt. Het is doorgaans het pad om betaald voetbal terecht te komen. Bij Thijs Sluijter liep het anders. In zijn jeugdjaren was er zeker weleens belangstelling, maar Sluijter bleef ‘zijn’ Vitesse’22 uit Castricum trouw. Als jonge speler in het eerste elftal maakt hij indruk op een scout van SC Heerenveen en via een geslaagde stage kwam er alsnog een kans in het betaalde voetbal. Zijn debuut maakte Sluijter in een uitwedstrijd tegen ADO Den Haag.
Bulgarije
Na een succesvolle periode van vijf jaar bij Heracles Almelo werd ook de grote wens van een buitenlands avontuur werkelijkheid. Bij de Bulgaarse topclub Litex Lovetc volgde zelfs een Europees debuut, maar leerde hij na een trainerswissel tevens de Oost-Europese kant van voetbal kennen. ‘Die nieuwe trainer gaf te kennen van mij af te willen, maar ik had nog een contract voor 1,5 jaar. Ze weigerden dit af te betalen en dus bleef ik zitten. Dat vonden ze op z’n zachts gezegd niet leuk. Er volgden allerlei maatregelen om de druk op te voeren. Het begon met niet spelen, vervolgens mocht ik alleen nog maar rondjes om het veld lopen. Daarna werd mijn auto ingenomen en tenslotte moest ik ook mijn appartement verlaten. Uiteindelijk werd ik verzocht om naar het hotel waar we met de club vaak verbleven te komen. Aangezien ik het niet helemaal vertrouwde, heb ik mijn vriendin maar gevraagd om mee te gaan. In de hotelkamer gingen de gordijnen dicht en werd de spanning door drie aanwezige, louche kerels flink opgevoerd. De eigenaar van de club met wie ik de afspraak had, was zelf wel aanwezig, maar bleef nog een half uur voor de televisie zitten. Uiteindelijk kwam de vraag: What do you want? Met een bedrag aan contant geld in de koffer volgde daarna direct een vlucht naar Nederland. Het was allemaal één groot spel, maar hier heb je gelukkig in dat soort situaties de VVCS (spelersvakbond, red.)’
Uit je comfortzone stappen
Niet alleen als voetballer, maar zeker ook als trainer is Sluijter een persoon die zich kan aanpassen en graag een uitdaging aan gaat. Zo trainde hij op hele verschillende niveaus en zeer uiteenlopende clubs. Hij stapte in 2014 als beginnend oefenmeester hoog in bij ADO’20. Het werd een zwart start, want in het eerste seizoen volgde direct degradatie. Twee jaar later werd het ‘verloren’ terrein goed gemaakt met een kampioenschap. Het ‘kunstje om kampioen te worden, maar dan in de derde klasse, lukte ook met Vitesse’22. Tussendoor stond Sluijter samen met Yuri Rose (eveneens een ex-prof) aan het roer bij OFC in Oostzaan. Thans is hij bezig aan zijn derde en laatste seizoen bij SDZ in Amsterdam-West in de zondag eerste klasse. Deze zomer gaat Sluijter dus aan de slag bij SV Hillegom, dat op hetzelfde niveau uitkomt. ‘Ik kijk uit naar weer een nieuw avontuur in opnieuw een andere omgeving. Hillegom is de poort naar de Bollenstreek, een regio waar het voetbal erg leeft.’ Gezien het spelersmateriaal verwacht Sluijter bij zijn nieuwe club weer zijn geliefde 4-3-3 te kunnen spelen. ‘Ik speel het liefst pressievoetbal met veel druk naar voren en buitenspelers die constant dreigend zijn, een passeeractie hebben en een voorzet kunnen geven. Een dergelijke speler was ik zelf ook, maar zeker geen exceptioneel talent. De onderkant van de Eredivisie en de bovenkant van de Eerste Divisie was mijn niveau.’ Wat Sluijter als trainer nog meer kan bereiken zal komende jaren blijken.
Dit artikel zullen we ook publiceren in onze zomereditie.
